In de afgelopen dagen werd ik voor de keuze gesteld: blog of vlog.. De kappers hebben helaas al enige tijd hun deuren moeten sluiten dus leek het mij in ieders voordeel dat ik deze keer een blog zou schrijven..

Op het moment dat ik dacht het onderwerp voor mijn blog verzonnen te hebben, werd ik tot mijn verrassing aan iets bijzonders herinnerd. Iets wat ik in mijn jeugd in de kerk hoorde.. en elke keer als ik het hoorde was ik weer verbaasd en vroeg ik mij af: “Waarom doen we dit?”. Het volgende fenomeen deed zich voor: tijdens aanbidding zette de aanbiddingsleider een lied in – waarbij hij het waanzinnig mooi vond om het dwars door elkaar heen te zingen. Het was geen vrije aanbidding, al klonk het soms net zo rommelig, maar nee: het was een onvervalste Canon. Voor de jongere lezers: 

Ca-non (de; m; meervoud: canons)

(Muziek) zangstuk waarbij elke partij op een ander ogenblik inzet.

(Voornamelijk) de mensen op leeftijd zongen uit volle borst en dwars door elkaar heen.. en tegelijkertijd was het harmonieus.

Het nummer waar ik in de voorbereiding aan moest denken was “‘K Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God”. (Voor nummer en/of praktijkvoorbeeld van een canon, zie video:  https://youtu.be/NmaQZzXGtx8). Voor mij klonk dit als kind vaak ongecontroleerd. Ik wist wat ze zongen maar vaak als ik het zelf probeerde te zingen betrapte ik mezelf erop halverwege de strofe van de andere partij te zingen.. 

De tekst van het lied gaat als volgt:“‘K Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God, want in Zijn hand ligt heel mijn levenslot. Hem heb ik lief, Zijn vrede woont in mij. ‘K zie naar Hem op en ik weet Hij is mij steeds nabij.”

Nu ik er jaren later weer naar kijk en de tekst teruglees is het een prachtige bewoording van: vertrouwen, het besef van Zijn vrede en nabijheid en van de uitnodiging om ‘naar Hem op te zien’. En met terugwerkende kracht denk ik te weten waarom die aanbiddingsleider het nummer graag op deze wijze wou zingen. Iedereen heeft allereerst zelf een relatie met Jezus, zijn eigen lied. En als we bij elkaar zijn verandert daar niets aan. Maar juist als we dat allemaal samen vlechten kunnen en mogen we elkaar versterken tot een harmonieus geheel. We mogen elkaar helpen de maat te houden en de tekst uit te zingen – ook als het rommelig klinkt of rommelig is! Laten we elkaar blijven uitdagen, aanmoedigen, bemoedigen en helpen. En daarom ben ik zo blij om onderdeel te zijn van Hanzekerk, ook in een tijd als deze. Dat wou ik jullie gewoon even zeggen ;-).(Leestip: Hebreeën 10: 19-25)

..en ik wil je vragen om na het lezen van deze blog heel bewust je vertrouwen (hardop of zacht) uit te spreken en te zingen naar God, in welke situatie je jezelf ook begeeft.. Of je nu heerlijk in je vel zit, je draai hebt gevonden en rotsvast Op Hem vertrouwd maar (zeker) ook wanneer je misschien overdondert bent en iets meer worstelt in je dagelijkse wandel met God dan dat je eigenlijk zou willen. Want waar je ook staat en hoe het ook gaat: God = te vertrouwen! Altijd. 

Spreuken 3: 5 – 7 (HSV)Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Hij je paden rechtmaken.. Wees niet wijs in je eigen ogen: vrees de HEERE en keer je af aan het kwade.

Lieve mensen, tot snel! 🙂